صاحبدلان

"جهنم" کجاست ؟ و ریشه این اسم از کِی آغاز و مشهور شده است؟

اگر شما هم مانند من می‌دانستید، جهنم کجاست، شاید برایتان این قدر عجیب نبود.

جهنم نام دره ای است در نزدیکی اورشلیم (بیت المقدس) که در جنوب کوه صهیون واقع است. نام این دره در زبان عبری (زبان یهودیان و دین یهود) گِهینوم بوده است و از آنجایی که اعراب "گ" ندارند، آنها لغات را معرب می کنند یعنی "گ" را با "ج" جایگزین می کنند (مانند گرگان که در عربی جرجان می خوانند، گوهر که جوهر و جواهر شده است). این واژه گِهینوم به جهینوم و سپس به جهنم تبدیل شده است .

بله جهنم یک مکان واقعی و دره ای در نزدیکی شهر اورشلیم کشور اسراییل است و برای همین است واژه ی "جهنم دره" در مثل پارسی هم وجود دارد! (نمونه: تا حالا کدام جهنم دره ای بودی؟)

اما چه شد که این دره اینقدر مشهور شد؟

باید نگاهی به تاریخ بیاندازیم: گهینوم مختصر شده ی "گه بن هینوم" بوده = گه + بن + هینوم = دره + پسر + هینوم. یعنی دره ی پسر هینوم.

اما چرا نام اینجا گهینوم شد؟ کمی باز می گردد به زمانی که در این منطقه مردمان کنعان و فینیقیه به خدایانی بنام مُلِک و بَعل باور داشته اند و در این دره پرستشگاهی برای بت های این دو خدا آفریده بودند و برای این خدایان قربانی می کردند. این قربانی کردن آنقدر گسترش و متعصبانه شد، که روزی فردی بنام "هینوم" پسر خود را در این مکان قربانی کرد و از آن پس نام این دره به "گه بن هینوم یعنی دره ی پسر هینوم تغییر یافت و رفته رفته" بن" از نام حذف شد و گهینوم نام آن دره شد.

حال چه شد که نام این دره به متون مقدس ادیان ابراهیمی راه پیدا کرد؟

ادامه ی این داستان تاریخی است و آن از این قرار است که پس از برچیده شدن ادیان پیشین(قبل از ادیان ابراهیمی) این دره کاربری خود را تغییر داد و به محل سوزاندن محکومان، تبدیل شد.

بعدها، افراد آن منطقه، بر اساس اعتقاد خود، جنازه ی کسانی را که از رستگاری نومید شده بودند، مثل جانیان، قاتلان و آدمهایی را که دست به خودکشی می زدند، در این مکان می سوزاندند. همیشه بوی گندی می داد و جای بدی بود که مردمان این منطقه ضرب المثل از پلشتی و زباله دانی را به این دره، نسبت می‌دادند و چون مکان سوزاندن جسد آدم‌های بدکاره بود در میان مردم به صورت دشنام و مثل، در آمد! (مانند اینکه تو لایق گهینوم هستی یعنی جنازه ات را باید در آنجا سوزاند.)

رفته رفته این نام و این مثل به درون کتاب های مقدس ادیان راه پیدا کرد و برای آن افسانه ها سرودند و آنرا زندگی رقت بار پس از مرگ عنوان کردند و با آب و تاب توصیفی از آن شده و جالب اینکه در خود آیین یهود، زندگی پس از مرگ، بهشت و جهنمی ندارد و این افزوده‌ها و برداشت نام گهینوم و جهنم به دو دین مسیحیت و اسلام باز می گردد.

مکانی که ادیان ما را از آن می‌ترسانند، در حال حاضر به پارکی زیبا تبدیل شده است و شما می توانید از این مکان تاریخی بصورت گردشگر دیدار کنید!

نظرات شما عزیزان: